Sorry, this entry is only available in Polski.

Osoby starsze/stare są wykluczone z kultury z powodu ograniczeń zdrowotnych i ekonomicznych oraz barier kulturowych i technologicznych. W związku z procesem starzenia się polskiego społeczeństwa liczba tych osób systematycznie rośnie. Obserwuję to zjawisko jako aktorka współpracująca z osobami starszymi/starymi, osobami z chorobami otępiennymi i dysfunkcjami pamięci oraz osobami z niepełnosprawnościami w zakładzie opiekuńczo-leczniczym. W ramach moich działań i zajęć prowadzę działania artystyczno-badawcze, których celem jest odkrycie i zbadanie potrzeb oraz wypracowanie mechanizmów uczestnictwa i włączania w obszar kultury tych osób, niewidocznych i wykluczonych (zarówno jako odbiorcy, jak i twórcy). Teatr — jako dyscyplina znana i przystępna, pozwalająca na działania fizyczne i intelektualną stymulację – pełni w tych działaniach funkcję inkluzywnego pomostu. Celem trwających od marca 2024 roku cotygodniowych warsztatów, zajęć i spotkań jest opracowanie instrukcji i scenariuszy, katalogów praktyk i działań, które pomogą aktywizować osoby starsze/stare i włączać je w obszar kultury poprzez znane i oswojone formaty. Komplementarną część moich działań stanowią konsultacje i warsztaty ze specjalistami z różnych dziedzin, m.in. z osobami zajmującymi się edukacją i pedagogiką teatralną, medycyną i pracą opiekuńczą oraz psycholożkami i badaczkami społecznymi. W trakcie spotkania przedstawione zostaną założenia tego projektu, efekty działań oraz wstępne wnioski.

Od lipca 2024 projekt „Teatr–starość. Rola teatru i działań performatywnych we włączaniu osób starych w obszar kultury” jest realizowany w ramach Przedsięwzięcia KPO dla Kultury #KPOdlaKultury #NextGenerationEU
WSTĘP WOLNY
________________________________
Beata Bandurska
Aktorka. Absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. Debiutowała w Nowym Teatrze w Warszawie rolą Maryny w WeseluWyspiańskiego w reżyserii Adama Hanuszkiewicza (1990). Współzałożycielka Towarzystwa Teatralnego, niezależnej organizacji, która wprowadziła na polską scenę teatralną dramaturgię zaangażowaną społecznie. W latach 2000-2003 występowała w Teatrze Polskim w Poznaniu, a w latach 2014-2017 w zespole Teatru Polskiego w Bydgoszczy. Od lat 90. związana z nurtem krytycznym polskiego teatru, występowała w spektaklach m.in. Anny Augustynowicz, Jana Klaty, Pawła Wodzińskiego, Pawła Łysaka, Wiktora Rubina, Pawła Szkotaka, Grażyny Kani, Anji Susy, Katarzyny Szyngiery, Bartka Frąckowiaka. Zagrała kilkadziesiąt ról teatralnych, m.in. Matki w Rewolucji, której nie było (2018) Justyny Sobczyk i Teatru 21. Laureatka nagród za role indywidualne oraz nagród zespołowych. W latach 2022–2024 zagrała m.in. Marzenę w serialu Netflix Gang Zielonej Rękawiczki oraz współpracowała z Arturem Żmijewskim przy filmie Współczucie.
________________
Centrum Sztuki Włączającej/Teatr 21 to Społeczna Instytucja Kultury, której działanie jest współfinansowane przez Miasto Stołeczne Warszawa.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury