Kuba Drzastwa
maj- czerwiec 2017
VII Liceum im. Słowackiego w Warszawie
Wspólnota dzisiejsza to wspólnota ponad różnorodnościami, czyli wspólnota wynikająca nie z poczucia, że „jesteśmy tacy sami, więc trzymamy się razem, tylko wspólnota oparta na postanowieniu, że trzymamy się razem przekraczając to, że jesteśmy różni.
(Jan Sowa, “My i oni”)
Wspólnota jest gestem, a nie czymś danym na mocy prawa naturalnego czy tradycji. Jest zawsze definiowana wewnętrznie.
(Jan Sowa, “My i oni”)
Autor rezydencji chciał pracować w takim miejscu w przestrzeni szkoły, do którego wszyscy mają równy dostęp. Okazało się, że miejscem tym jest korytarz, na którym z inicjatywy uczniów w zeszłym roku pojawiły się kanapy do siedzenia. W trakcie przerw odpoczywają na nich zarówno uczniowie jak i nauczyciele. Oprócz przestrzeni punkt wyjścia i inspiracją w budowaniu koncepcji projektu stanowiły temat odpoczynku i patron szkoły – Juliusz SŁOWAcki. Słowa budują zdania, akapity, opowieści i historie. Słowa budują dialogi, budują nas i naszą przestrzeń. SŁOWA MAJĄ MOC. Są ważne słowa, każdy z nas ma swoje ulubione słowo i pewnie są one bardzo różne. Kolejnym etapem projektu było stworzenie wzoru na materiale, który składał się ze wszystkich słów zebranych od osób przebywających w szkole. Finałem projektu było uszycie z niego poduszek na kanapy, które to zostały w szkole.