(KŁOPOTLIWA) WIDZIALNOŚĆ PROTEZ

Czy protezy powinny być ładne? Co oznacza kolor „cielisty”? Czemu okulary są sexy, a aparat słuchowy nie? Czy logo niepełnosprawności obrazuje emancypację osób z niepełnosprawnościami?

Nad tymi i innymi kwestiami związanymi z projektowaniem dla osób z niepełnosprawnościami zastanowimy się podczas wykładu i seminarium. Widzialność protez – czy to pomysłowo kamuflowanych wiktoriańskich trąbek słuchowych czy dumnie eksponowanych protez z włókna węglowego amerykańskich weteranów – jest istotnym elementem polityk niepełnosprawności. To, jak projektuje się protezy, czy zwraca się uwagę na ich estetykę, kto zaangażowany jest w proces projektowania (czy są to przyszli użytkownicy?) ma znaczenia dla tego, jak technologie te postrzegane są zarówno przez osoby z niepełnosprawnościami, jak i innych ludzi.

Przyjrzymy się praktykom ukrywania protez, używania ich, gdy nie są potrzebne, odrzucania w publicznych performansach oraz wykorzystywania jako metafory, tematu i tworzywa w praktykach kreatywnych.

Dr Magdalena Zdrodowska – etnolog i medioznawca, z-ca dyrektora ds. dydaktycznych Instytutu Sztuk Audiowizualnych UJ, gdzie prowadzi kursy z dziedziny kulturoznawstwa i medioznawstwa. Aktualnie koncentruje się na skomplikowanych relacjach g/Głuchych i technologii w tym: technologii rządzenia, medycznych, biotechnologii, narzędzi reprezentacji obrazu i dźwięku a także technologii dedykowanych osobom niesłyszącym. Jest w trakcie realizacji projektu badawczego Telefon, kino i cyborgi. Relacje rozwoju technologii i społeczności niesłyszących w XX i XXI wieku.