Filoktet – czytanie
Sesję otworzy czytanie fragmentów Filokteta w interpretacji i wykonaniu aktorów Teatru 21. Autorski wybór fragmentów i słów to zaproszenie do nieoczywistej lektury kanonicznego tekstu Sofoklesa.
czytają: Aleksandra Skotarek i Daniel Krajewski

Justyna Lipko-Konieczna
Przetrwają silniejsi? wprowadzenie w idiom sezonu
Skąd swoją siłę czerpią wyobrażenia o słabości? Jaki jest ich historyczny kontekst, gdzie leży ich źródło? Jak w rozważaniach o współczesnych strategiach przetrwania korzystać z cywilizacyjnego dorobku? I skąd wiedzieć, do jakiej wiedzy nie mamy dostępu?
Zofia nierodzińska

Niepełnosprawność jest czasownikiem, o zranieniach i zależnościach

Wykład Zofii nierodzińskiej to możliwość pogłębionego spotkania z teorio-praktyką Sunaury Taylor, amerykańskiej aktywistki, teoretyczki, artystki i osoby z niepełnosprawnością, która w Polsce jest znana z wydanej przed trzema laty książki: Bydlęce brzemię, Wyzwolenie ludzi z niepełnosprawnością i zwierząt. Taylor łączyła w niej aktywizm na rzecz zwierząt z prawami osób z niepełnosprawnościami, widziała je jako nieodłączne walki, które wzajemnie się wspierają.
W najnowszej książce Disabled Ecologies. Lessons from a Wounded Desert (Niepełnosprawne ekologie. Lekcje ze zranionej pustyni) jeszcze nie przetłumaczonej na język polski, autorka nakreśla szerszy horyzont zmiany, który obejmuje całe środowisko niszczone przez kapitalistyczną eksploatację. Częścią tego „zranionego ekosystemu“, jak określiłaby to Taylor, są również ludzie, którzy piją skażoną wodę, mieszkają w miejscach zagrożonych suszą czy powodziami. Ta podatność na zranienia, na uszkodzenia, nie jest jednak rozłożona demokratycznie, koncentruje się najczęściej w najbiedniejszych regionach świata, w najmniej uprzywilejowanych, narażonych na wykluczenia społecznościach. Taylor łączy zatem marginalizację społeczną z życiem naznaczonym kryzysami i globalnym, kapitalistycznym uniepełnosprawnianiem oraz znajduje słowa, działania i sojusze, które tej przemocy się przeciwstawiają.

Wykład Niepełnosprawność jest czasownikiem, o zranieniach i zależnościach to próba przybliżenia, za Sunaurą Taylor, procesu czerpania wiedzy z niepełnosprawności, która może stać się niezbędna, aby (prze)żyć razem z uszkodzonymi ekosystemami, których ludzkie zwierzęta są nieodłączną częścią.

Kira Shmyreva
Rozbieżne marzenia o opiece
Wszystkie reżimy realizują i realizowały politykę eugeniczną z wpisanymi w nią eugenicznymi marzeniami o naprawianiu zmarginalizowanych istot ludzkich i nieludzkich. Celem eugeniki jest sprawowanie dyscyplinującej władzy, a sprawują ją białe, męskie heteronormatywne i sprawne ciała.
Wykład-performans Kiry Shmyrevej to konfrontacja z pytaniem, które z naszych marzeń możemy uznać za kontynuację wizji eugenicznych, i w jaki sposób rozbieżności wprowadzane przez tożsamości queer i crip mogą te wizje zatrzymać.
Poruszający, osobisty i polityczny wykład, w którym na system totalitarny patrzymy z perspektywy odrzuconych ciał, spotyka się z medytacyjnym, zanurzonym w dialogu z ziemią czułym działaniem, opartym na nieliniowym łączeniu kamieni, obrazów i fragmentów tekstów o opiece. To poruszająca próba dotarcia do ukrytych dowodów przemocy, która pozwala otworzyć przestrzeń na żałobę, wyrażanie pragnień i dzielenie się rozbieżnymi praktykami.
BIOGRAMY
dr Zofia nierodzińska: autorka tekstów, kuratorka wystaw, artystka wizualna, wykładowczyni akademicka; w latach 2017-22 zastępczyni dyrektora Galerii Miejskiej Arsenał w Poznaniu. Zajmuje się sztuką krajów postsocjalistycznych, migracją, dostępnością kultury oraz aktywizmem społecznym i międzygatunkowym. Studiowała na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu (doktorat) i na Universität der Künste w Berlinie (magisterium). Mieszka i pracuje w Berlinie. Więcej informacji można znaleźć na stronie: www.znierodzinska.com

Kira Shmyreva (oni / ich) osoba artystystyczna z klasy robotniczej, pedagog teatralny, asystentka opieki osobistej i aktywistka antyeugeniki urodzona w Rosji i mieszkająca w Berlinie. Ich filmy, występy i praktyki pisarskie wynikają z tęsknoty za rozpadem i rozbieżnymi marzeniami o opiece. Badają, w jaki sposób ableizm wymazuje dostęp do pamięci i wytwarza faszyzm. Wierzą w sprawiedliwość dla osób niepełnosprawnych i skupiają się na estetyce dostępu, aby współtworzyć przestrzenie neuroekspansywne.
sesja będzie dostępna w języku polskim, angielskim i w PJM
Wstęp wolny