Daniel Kotowski w ramach projektu ``EXIT``
Daniel Kotowski artysta wizualny i performer, który od lat zajmuje się w swoich pracach badaniem napięć pomiędzy jednostką i urządzeniami biopolityki, którym ona podlega. Jak pisze o sobie: „Moja praktyka artystyczna jest punktem wyjścia do refleksji o swoim własnym istnieniu”. Jako Głuchy znacznie wyraźniej doświadcza społecznych strategii normalizujących ciała i uznających je za kompletne bądź nie. W performansach Czytam na głos (2019), Czytam na głos II (2019), W Rzeczpospolitej Polskiej językiem urzędowym jest polski (2019), odsłania dyskryminujące mniejszość Głuchych oczekiwania społeczne ukierunkowane na dostosowanie się do normatywnej większości i postrzeganie w ramach tej większości tożsamości osoby Głuchej jako niepełnej. Świetnym przykładem jego błyskotliwych strategii krytycznych jest wielokrotne odczytanie na głos (222 razy) przed publicznością tekstu polskiego hymnu, czy odczytanie performatywne tekstu Konstytucji, której artykuł 27 wskazuje na język polski jako urzędowy, nie mówiąc nic o polskim języku migowym. Sięgając po podobne środki artysta zadaje pytania o przynależność, równość, sprawiedliwość i sprawia, że o wartościach tych zaczynamy myśleć z nowej, nieoczekiwanej perspektywy.
Szczególnie mocno wybrzmiewa w jego pracach krytyka mechanizmów napędzających przemoc. W performansie Mam obowiązek przypomina o śmierci pierwszego Prezydenta RP Gabriela Narutowicza i ukazuje tryb, w jakim nienawistna mowa prowadzi do realnej fizycznej napaści.
W swoich pracach korzysta z różnych form i mediów, od sztuki instalacji, fotografii i projektowania, po tworzenie obiektów i filmów wideo. Współpracuje m.in. z Zachętą Narodową Galerią Sztuki, z Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, z Galerią Studio w Warszawie, czy Fabryką Sztuki z Łodzi.
Czym jest dla mnie Exit?
Exit to dostosowanie do dominującego i znormalizowanego społeczeństwa, czyli społeczeństwa posługującego się mową foniczną. Pomimo tego, że na co dzień nie posługuję się mową, wychodząc z domu automatycznie muszę zmienić język i sposób myślenia o świecie.
W ramach projektu Exit pracuję nad?
Projekt zakłada wykład performatywny na placu Małachowskiego w Warszawie. Zainspirowany cytatem „..korzysta z wolności słowa…”, stanę się dla ludzi narzędziem do posługiwania się mową. Ważnym elementem performansu jest działanie słowne, które uważam za jedną z najważniejszych form aktywności człowieka. Mowa, jako jeden z procesów istotnych dla rozwoju człowieka, odgrywa ważną rolę w komunikacji międzyludzkiej. Dialog zawsze zakłada wzajemną relację nadawcy z odbiorcą, którzy dążą do porozumienia. Uświadomiono sobie, że mowa jest wytworem społecznym uwarunkowanym biologicznie, psychicznie i społecznie, że ma siłę oddziaływania.
Istotną częścią performansu jest posługiwanie się MOJĄ mową, ponieważ jest ona wadliwa, jest zaburzeniem mowy, w którym ruchy narządów mowy działają nieprawidłowo.
Przed rozpoczęciem performansu zbiorę treści zaproponowane przez uczestników. Dla nich stanę się narzędziem do posługiwania się mową, starając się dopasować ją odpowiednio do nastroju zapisanego przekazu. Uczestnicy mogą traktować moje posługiwanie się mową, jako proces leczenia albo inaczej.
Narzędzie do posługiwania się mową
Zobacz wersję z AUDIODESKRYPCJĄ
Projekt Exit jest inicjatywą CSzW, w której sercu jest budowanie artystycznej wymiany między twórcami z niepełnosprawnościami i twórcami pełnosprawnymi. Zależy nam na wywołaniu szerszej refleksji dotyczącej strategii włączających i tworzeniu prawdziwie różnorodnych i skutecznych modeli społecznych w sztuce, realnie wzbogacających naszą sferę publiczną na poziomie dyskusji o doświadczeniach, które objęte są tabu społecznym (choroba, nienormatywność), na poziomie estetyki i nowych obrazów, dla których chcemy znaleźć miejsce, w końcu na poziomie poszerzania wyobrażenia o tym, co mieści się w granicach sztuki.czytaj więcej
Program Centrum Sztuki Włączającej jest współfinansowany przez m.st. Warszawę.
